Έγιναν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Συμβουλίου του Εκπολιτιστικού συλόγου του χωριού στις 20/04/2009. Μετά την ψηφοφορία εκλέκτικαν οι ακόλουθοι :
Τσούτσος Δημ. .......................... Πρόεδρος
Πούρης Αθαν. ........................... Γραμματέας
Λουκάς Προκ. ........................... Ταμίας
Καντούρου Μαρ. ........................ Aντιπρόεδρος
Λουκάς Νικ. ............................. Αναπλ. Γραμματέας
Λουκάς Γεώρ. ........................... Μέλος
Μπότη Μαρ. ............................. Μέλος
Ευχαριστούμε όλους τους συχωριανούς μας για την προσέλευση στη ψηφοφορία και ευχόμαστε στο νέο ΔΣ καλή επιτυχία στο έργο του.
Σάββατο 25 Απριλίου 2009
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ιστορία - Παράδοση
Ο οικισμός φέρεται να κτίστηκε από τους κατοίκους του οικισμού Κοίλα, που καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς πειρατές τον 9ο αιώνα. Τα αρχαία Κοίλα τοποθετούνται στη θέση Κάτοικες, ενάμισι χιλιόμετρο βόρεια του Αυλωναρίου. Ηταν δήμος της αρχαίας Ερέτριας, άκμασε και επί βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν αρκετά μεγάλος οικισμός, αφού στους τουρκικούς φορολογικούς καταλόγους φερόταν να έχει 112 σπίτια το 1474 και 180 σπίτια το 1521 και υπαγόταν στο Ναχιγιέ Αυλωναρίου.
Διοικητική ιστορία
Στις 28/12/1836 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά η διοικητική διαίρεση της Εύβοιας και ο
Οικισμός υπαγώταν στο δήμο Δυστίων.
Στις 12/02/1848 οι δήμοι Δυστίων και Ταμυνέων μετασχηματίστηκαν. Ο πρώτος παρέμεινε ως δήμος Δυστίων με έδρα το Αλιβέρι, ο δεύτερος μετονομάστηκε σε δήμο Αυλώνος με έδρα το Αυλωνάρι. Ο οικισμός υπάχθηκε στο δήμο Αυλώνος.
Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο δήμος Αυλώνος, ο οικισμός υπάχθηκε στην κοινότητα
Μονοδρύου.
Στις 16/08/1940 η ονομασία του οικισμού Κοίλη διορθώθηκε σε Κοίλιον.
Στις 04/12/1997 η κοινότητα καταργήθηκε και υπάχθηκε στο δήμο Κονιστρών ως δημοτικό διαμέρισμα.
Αρχαιολογικοί χώροι - Μνημεία
Στο κέντρο του οικισμού υπήρχαν δύο ενετικοί πύργοι. Ο μεγαλύτερος κατεδαφίστηκε, για να κτισθεί ο ναός του Αγίου Νικολάου και σώζονται τα θεμέλιά του. Ανατολικά του σώζεται ο δεύτερος πύργος σχεδόν ακέραιος, ο οποίος χρησιμοποιούταν ως κυλινδρόμυλος τριβής σιταριού.
Πηγή
http://www.servitoros.gr/evia/view.php/418/
Ο οικισμός φέρεται να κτίστηκε από τους κατοίκους του οικισμού Κοίλα, που καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς πειρατές τον 9ο αιώνα. Τα αρχαία Κοίλα τοποθετούνται στη θέση Κάτοικες, ενάμισι χιλιόμετρο βόρεια του Αυλωναρίου. Ηταν δήμος της αρχαίας Ερέτριας, άκμασε και επί βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν αρκετά μεγάλος οικισμός, αφού στους τουρκικούς φορολογικούς καταλόγους φερόταν να έχει 112 σπίτια το 1474 και 180 σπίτια το 1521 και υπαγόταν στο Ναχιγιέ Αυλωναρίου.
Διοικητική ιστορία
Στις 28/12/1836 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά η διοικητική διαίρεση της Εύβοιας και ο
Οικισμός υπαγώταν στο δήμο Δυστίων.
Στις 12/02/1848 οι δήμοι Δυστίων και Ταμυνέων μετασχηματίστηκαν. Ο πρώτος παρέμεινε ως δήμος Δυστίων με έδρα το Αλιβέρι, ο δεύτερος μετονομάστηκε σε δήμο Αυλώνος με έδρα το Αυλωνάρι. Ο οικισμός υπάχθηκε στο δήμο Αυλώνος.
Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο δήμος Αυλώνος, ο οικισμός υπάχθηκε στην κοινότητα
Μονοδρύου.
Στις 16/08/1940 η ονομασία του οικισμού Κοίλη διορθώθηκε σε Κοίλιον.
Στις 04/12/1997 η κοινότητα καταργήθηκε και υπάχθηκε στο δήμο Κονιστρών ως δημοτικό διαμέρισμα.
Αρχαιολογικοί χώροι - Μνημεία
Στο κέντρο του οικισμού υπήρχαν δύο ενετικοί πύργοι. Ο μεγαλύτερος κατεδαφίστηκε, για να κτισθεί ο ναός του Αγίου Νικολάου και σώζονται τα θεμέλιά του. Ανατολικά του σώζεται ο δεύτερος πύργος σχεδόν ακέραιος, ο οποίος χρησιμοποιούταν ως κυλινδρόμυλος τριβής σιταριού.
Πηγή
http://www.servitoros.gr/evia/view.php/418/
Τετάρτη 22 Απριλίου 2009
ΚΟΙΛΙ ΕΥΒΟΙΑΣ
Το χωριό Κοίλι βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια. Τα πιο κοντινά χωριά σε αυτό είναι το Μονόδρι και η Βρύση. Απέχει 8 km από την παραλία του Στομίου και 12 km από την Κύμη. Ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μονοδρύου του Δήμου Κονιστρών.
Είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου και στην γύρω περιοχή υπάρχουν βουνά από την μία πλευρά και κοιλάδα από την άλλη. Πολύ κοντά μπορεί κανείς να επισκεφθεί το μεγαλύτερο ποτάμι της περιοχής, τον Μανυκιάτη.
Το Κοίλι στις ημέρες μας έχει λιγότερους από 50 μόνιμους κατοίκους. Στο παρελθόν, έσφιζε από ζωή, όμως οι δύσκολες συνθήκες ζωής στην επαρχία οδήγησαν τους πιο νέους στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, από την οποία απέχει μόνο 160 km, μια διαδρομή 2,5 ωρών.
Είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου και στην γύρω περιοχή υπάρχουν βουνά από την μία πλευρά και κοιλάδα από την άλλη. Πολύ κοντά μπορεί κανείς να επισκεφθεί το μεγαλύτερο ποτάμι της περιοχής, τον Μανυκιάτη.
Το Κοίλι στις ημέρες μας έχει λιγότερους από 50 μόνιμους κατοίκους. Στο παρελθόν, έσφιζε από ζωή, όμως οι δύσκολες συνθήκες ζωής στην επαρχία οδήγησαν τους πιο νέους στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, από την οποία απέχει μόνο 160 km, μια διαδρομή 2,5 ωρών.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκονται τα ερείπια ενός Ενετικού πύργου που ήταν χτισμένος εκεί. Με τις πέτρες του χτίστηκε η εκκλησία του χωριού, ο Άγιος Νικόλαος. Ανατολικά του σώζεται ο δεύτερος πύργος, ο οποίος χρησιμοποιείτο ως κυλινδρόμυλος τριβής σιταριού. Δίπλα στον Πύργο διατηρούνται υπολείμματα μεσαιωνικής οχύρωσης. Παρόλο το μικρό μέγεθος του χωριού, έχει 4 εκκλησίες.Το Κοίλι, είναι ένα χωριό αρκετά πλούσιο και οι κάτοικοί του κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό γης στις γύρω εκτάσεις. Έχει πλέον αναπτυχθεί και σχεδόν ενωθεί με το διπλανό χωριό, το Μονόδρι. Αξίζει να σημειωθεί πως τα συνολικά σπίτια που υπάρχουν, ξεπερνούν κατά πολύ τους υπάρχοντες κατοίκους, καθώς πολλοί ψάχνοντας για ένα θέρετρο ήσυχο και με ωραίο περιβάλλον για να
περνούν τις διακοπές τους, οδηγούνται στην επαρχία, την οποία 
επισκέπτονται κατά τις γιορτές και το καλοκαίρι.Για τους επισκέπτες, αξίζει να δούν τα γραφικά στενά του χωριού, και τα ερείπια του πύργου στην κεντρική πλατεία. Επίσης, το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη καιτο πολύ όμορφο και απομονωμένο στο βουνό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)